Περί πατρός περίπατος

Ὁ Γαβριὴλ Νικολάου Πεντζίκης γεννήθηκε στὴ Θεσσαλονίκη τὸ 1952. Σπούδασε βυζαντινὴ καὶ νεοελληνικὴ φιλολογία· μεταπτυχιακὲς σπουδὲς στὸν χῶρο τῆς συγκριτικῆς γραμματολογίας παρέμειναν ἀνολοκλήρωτες. Ἐργάστηκε ὡς διορθωτὴς δοκιμίων, ἐπιμελητὴς ἐκδόσεων, μεταφραστὴς καὶ λεξικογράφος. Ὑπηρέτησε τὴ θητεία του στὴν Πολεμικὴ Ἀεροπορία. Ἐκπαιδεύτηκε στὴ διερμηνεία συνεδρίων καὶ ἐργάστηκε ὡς διερμηνέας, ἀρχικὰ ὡς ὑπάλληλος τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἐπιτροπῆς καὶ κατόπιν ὡς ἐλεύθερος ἐπαγγελματίας.
Ἔχει μεταφράσει Τσέστερτον, Σουΐφτ, Ἔρικ Ἄμπλερ, τόμους τοῦ Νέου Συναξαριστῆ, κι ἔχει συγγράψει δίτομο ταξιδιωτικὸ καὶ
προσκυνηματικὸ Ὁδηγὸ τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Γράφει τὴν τρίοδο Τὸ Βυζάντιο ἔχει ρεπό (Βιβλίο Πρῶτο, 2013· Βιβλίο Δεύτερο, 2015· Ὠξύρρυγχα καὶ Ἀπόκρυφα – Τὰ χαμένα κεφάλαια τοῦ Δεύτερου Βιβλίου, 2015) καὶ ἐπιμελεῖται συστηματικὰ τὸ συγγραφικὸ
καὶ εἰκαστικὸ ἔργο τοῦ πατέρα του.